حبس خانگی: جایگزین ایمن برای حبس دسته جمعی

این کشور به سومین سالگرد همه گیری کووید-19 نزدیک می شود. نوآوری‌ها و اکتشافات پزشکی که در پاسخ به این بیماری همه‌گیر انجام شده است، چیزی شگفت‌انگیز نبوده است.

با کمال تعجب، شاید حتی عجیب، همه‌گیری یک چیز را به سیستم عدالت کیفری کشور ثابت کرد: ده‌ها هزار زند، در سیستم‌های کیفری و زندان زند، هستند که به آنجا تعلق ندارند و می‌توانند با خیال راحت به جامعه بازگردانده شوند، بدون اینکه ظاهر عمومی داشته باشند. خطر ایمنی

بر اساس قانون مراقبت های سال 2020 (قانون کمک به کرونا، امداد و امنیت اقتصادی)، و، دادگستری ایالات متحده (DOJ) به همراه اداره زندان های ایالات متحده (BOP)، آسیب پذیرترین زند،ان ویروس را شناسایی و آنها را آزاد کرد. به جامعه تحت حبس خانگی

در نهایت، BOP منتشر شد نزدیک به 5000 زند، از این دست در اوج همه گیری

در 29 سپتامبر 2022 واشنگتن پست قطعه نظرمولی گیل، معاون خانواده‌ها علیه حداقل‌های اجباری، گزارش داد که BOP دریافت که تنها 17 زند، از زند،، که در خانه آزاد شده‌اند دوباره مرتکب جرم شده‌اند، که تنها یکی از آن‌ها مرتکب جرم خشونت‌آمیز (تجاوز شدید) شده است و هیچ‌یک برای هیچ جنایت ، انجام نشده است. .

بدیهی است که با نگر، در مورد واکنش عمومی احتمالی در مورد آزادی انواع جنایات بحث برانگیز، BOP بررسی اولیه خود را بر روی سالمندان و زند،ان بیمار پزشکی برای آزادی متمرکز کرد.

BOP احساس راحتی کرد که این زند،ان را آزاد کرد، حتی اگر بسیاری از آنها سالها و حتی دهه ها برای گذراندن دوران محکومیت خود باقی مانده بودند.

اما با توجه به موفقیت خارق‌العاده انتشار قانون مراقبت‌ها، BOP به اندازه‌ای جرأت کرد که استفاده از حبس در خانه را گسترش دهد تا جایی که تقریباً 48000 زند، اکنون دارند. با موفقیت تکمیل شد احکام آنها در حبس خانگی و نه حبس کیفری.

شواهد واضح است: حبس در خانه بسیار ایمن تر و مؤثرتر از حبس در زندان است.

حبس در خانه رهایی “بازگشت به خیابان ها” برای پرسه زدن آزاد نیست. مجرم موظف است برای اطمینان از حضور در خانه، همان طور که برای اطمینان از حضور خود در سلول های زندان یا زندان تحت “روش های شمارش” قرار می گیرد، از یک م،تور مچ پا استفاده کند. آنها باید به دلایلی مانند کار یا قرارهای پزشکی اجازه ،وج از خانه خود را داشته باشند، همانطور که باید در زندان یا زندان انجام دهند. و آنها باید همانطور که در جمعیت عمومی زندان ها باید انجام دهند تا از قرنطینه انضباطی جلوگیری کنند، عاری از جرم و مواد مخدر بمانند.

خانم گیل نتیجه گیری کرد پست قطعه ای با این نتیجه گیری ها:

“برنامه حبس خانگی قانون مراقبت های فدرال باید الهام بخش برنامه های مشابه در سراسر کشور باشد. تقریباً همه ایالت ها برنامه هایی برای آزادی افراد مسن یا بسیار بیمار از زندان دارند، اما به سختی از آنها استفاده می شود و باید گسترش یابد. ایالت‌ها همچنین باید به افرادی که طول،‌ترین مدت محکومیت خود را سپری می‌کنند این فرصت را بدهند که پس از 10 یا 15 سال به دادگاه بازگردند و ثابت کنند که تغییر کرده‌اند و می‌توانند با خیال راحت آزاد شوند.»

«داده‌ها موجود است. این نشان می‌دهد که می‌تو،م افراد کم‌خطر را با نظارت از زندان آزاد کنیم و موج جدیدی از جنایت ایجاد نکنیم. در زم، که جرم و جنایت در بسیاری از شهرها و شهرک‌ها رو به افزایش است، ما نمی‌تو،م پول یا منابعی را هدر دهیم تا ،، را که دیگر نیازی به زندان ندارند، در حبس نگه داریم.»

همان مدل حبس خانگی Cares Act را می‌توان برای زندان‌ها و به‌ویژه سیستم‌های زندان در سراسر کشور اعمال کرد.

در هر روز، بین 500000 تا 550000 نفر در سیستم های زندان کشور وجود دارد – تقریباً نیمی از آنها واجد شرایط حبس خانگی نوع Cares Act هستند.

اینها مجرم، هستند که به دلیل مواد مخدر سطح پایین، اموال جزئی و سایر جرایم غیر خشونت آمیز دستگیر شده اند.

ا،ر شهرستان ها، به ویژه در مناطق شهری بزرگتر، در حال حاضر ادارات ،تی محلی دارند که نظارت بر جامعه را با صدها کارمند هماهنگ و نظارت می کنند.

این بخش‌ها منابع و مهارت‌های لازم برای رسیدگی به صدها، و نه هزاران زند، دیگر را دارند که می‌توانند بدون ایجاد خطر قابل اندازه‌گیری برای امنیت عمومی، از حبس تا حبس خانگی آزاد شوند.

صرفه‌جویی در هزینه‌های مالیات‌دهندگان بسیار خیره‌کننده خواهد بود – ناگفته نماند که حبس خانگی می‌تواند ده‌ها کارمند زندان را آزاد کند تا دوباره در گشت‌های خیاب، مستقر شوند، جایی که می‌توانند بهتر از جامعه محافظت کنند و به آنها خدمت کنند.

زندان ها “درب ورودی” به سیستم عدالت کیفری کشور در نظر گرفته می شوند.

بیشتر از 10.3 میلیون نفر هر سال از این درها عبور کنید. افراد سیاهپوست و کم درآمد به طور نامتن،ی تعداد افرادی را تشکیل می دهند که دستگیر شده و در سیستم های زند، قرار می گیرند که در آن نگهداری می شوند زیرا نمی توانند وثیقه بگذارند.

این یک سیستم جنون آمیز است: مجرم خطرناک پول دار از زندان آزاد می شود زیرا می تواند وثیقه را بپردازد در حالی که مجرم غیرخطرناک در بازداشت باقی می ماند زیرا نمی تواند وثیقه حتی با حداقل مبالغ تعیین کند.

راه‌حل این نابرابری نژادی/درآمدی مکرر، رفتار با زند،ان غیرخطرناک زندان است، همان‌گونه که BOP با زند،ان غیرخطرناک خود تحت مدل خانه‌داری Cares Act رفتار کرد.

BOP دریافت که ا،ر مجرمان غیرخطرناک خانه و سیستم های حمایت خانواده دارند. همین امر در مورد زند،ان زند، نیز صادق است که ساختارهای حمایتی جامعه آنها امکان حبس خانگی موفقیت آمیز را در انتظار حل و فصل مراحل دادگاه پیش از محاکمه آنها می دهد.

نگهداری افراد غیرخطرناک در زندان‌های پر ازدحام و ناامن در انتظار محاکمه، زم، که برنامه‌های حبس خانگی موفق در دسترس هستند، به هیچ وجه منافع قانونی عدالت کیفری را تامین نمی‌کند.

در حالی که داده ها کاملاً واضح نیستند، با توجه به ابتکار سیاست زنداندر مورد ارتباط بازداشت پیش از محاکمه با میزان جرایم خشن، واضح است که درصد کمی از زند،ان غیرخطرناک زند، که در حبس خانگی قرار می‌گیرند مجدداً مرتکب جرم می‌شوند، اما تعداد افرادی که مرتکب جنایات خشونت‌آمیز می‌شوند ناچیز خواهد بود، همانطور که توسط ،، که تحت مراقبت‌های آزاد شده‌اند نشان می‌دهد. برنامه حبس خانگی را اجرا کنید.

یکی دیگر از مواردی که می‌توان با اطمینان بیش از حد گفت این است که بازداشت بی‌رحمانه قبل از محاکمه افراد بیشتری را تحت تأثیر قرار می‌دهد تا مجدداً نسبت به حبس خانگی اقدام کنند.

این اطمینان بر این واقعیت تأکید می کند که بازداشت موقت در زندان برای امنیت عمومی مضرتر از حبس خانگی است.

ما پیشنهاد می‌کنیم که دفاتر شهردار، دفاتر دادستان منطقه و سازمان‌های مجری قانون محلی، درست مانند و، دادگستری و BOP در اوج شیوع بیماری کووید، گرد هم آیند و برنامه‌های حبس خانگی م،ی‌داری را برای جایگزینی شیوه‌های بازداشت خودسرانه و ناعادلانه در زندان ایجاد کنند. درجا.

شواهد قانع کننده است که اگر مقامات محلی از حبس پیش از محاکمه به حبس خانگی منتقل شوند، از طریق پس انداز مالیات دهندگان و افزایش امنیت عمومی، به عموم مردم خدمات بهتری ارائه می شود.

بیلی سینک، 40 سال را در سیستم زندان لوئیزیانا گذراند که شش سال از آن محکوم به اعدام بودند. او یک نویسنده منتشر شده، یک رو،مه نگار برنده جایزه (برنده جایزه جورج پولک) و همراه همسرش جودی میزبان پاد،ت عدالت جنایی است. «عدالت به تأخیر افتاد»